Przynajmniej od czasu „Władcy Pierścieni” czytelnicy fantasy znają świetnie ten schemat: na spokojną i piękną krainę pada cień wielkiego, wszechpotężnego zła. (więcej…)
Wpisy otagowane science fiction
Raywen i spółka (Karina Piankowa, „Pr...
Przynajmniej od czasu „Władcy Pierścieni” czytelnicy fantasy znają świetnie ten schemat: na spokojną i piękną krainę pada cień wielkiego, wszechpotężnego zła. (więcej…)
Upiorny rok 1694 (Feliks W. Kres, „Pi...
Trzeba docenić wysiłki Feliksa W. Kresa, mające na celu stworzenie opisu alternatywnego, pełnego niesamowitości i grozy świata roku 1694. Księstwa Hostenne, Saywanee, królestwa Arelay, Nordii i wszystko inne, co wymyślił Kres, to literatura szpady, magii i grozy na bardzo wysokim poziomie. (więcej…)
Badacze o fantastyce („Polska literat...
O literaturze fantastycznej rodzimi badacze uniwersyteccy wypowiadali się do tej pory rzadko i – poza wyjątkami – niechętnie. Do komentowania dzieł tego rodzaju nie przekonywała ich ani tradycja literacka ani powszechne zainteresowanie gatunkiem. (więcej…)
Bije i jest lepszy (Miroslav Žamboch,...
Kiedy usiłujący spłacić stare długi Bakly, były gladiator i najemnik zwany „Rzeźnikiem”, wraz z Kilianem Ochinotem, buchalterem hrabiego Drexlera Belfonta dostają zlecenie wykonania poufnej misji w Wolnej Strefie, nie mają pojęcia, w jak wielkie wpadną niebawem tarapaty. (więcej…)
Klasa sama dla siebie (Andrzej Sapkow...
„Lux perpetua”, ostatni tom cyklu „husyckiego” Andrzeja Sapkowskiego, przynosząc rozstrzygnięcia licznych problemów i zagadek związanych z bohaterami „Narrenturmu” i „Bożych wojowników”, w szczególności zaś z Reynevanem i jego miłością, Juttą Apoldówną, nie przynosi nic, co kazałoby zmienić całościową ocenę tego w swojej klasie najdoskonalsz [...]
Sir Roger i inni (Tomasz Pacyński, „S...
Zbiór „Smokobójca” prezentuje historie o łowcy smoków, nowelę o ciekawskim, bardzo sprawnym w swym fachu najemniku i dwa krótkie, wysmakowane i dosyć zaskakujące opowiadania. (więcej…)
Posługuję się fantastyką jak kowal mł...
Jakub Winiarski: Skąd pomysł na Drakkainena? Jak tworzy się takiego bohatera?
Jarosław Grzędowicz: Każdego bohatera tworzy się mniej więcej tak samo – pod historię. Są takie opowieści które przychodzą razem z bohaterem i są takie, w których bohatera się obsadza – jak aktora w filmie. Ale to nie jest proces oderwany. Przynajmniej rzadko. Można [...]
W starym stylu (Rafał Dębski, „Zoroas...
Kiedy uszkodzeniu uległa jednostka napędowa, Adam Bartold, astronawigator dalekiego zwiadu, nie miał dużego wyboru. Zasilanie awaryjne pozwoliło mu dotrzeć w okolice Marchii, do bazy, w której żyje i pracuje grupa badaczy, od których zależy więcej niż się wydaje. (więcej…)
Eremanta – prawie Macondo (Joanna Ska...
„Eremanta, choć przeklęta, z daleka wyglądała pięknie.” Takie zdanie otwiera powieść Joanny Skalskiej. Dobre zdanie. (więcej…)
To cudowne Ambergris (Jeff VanderMeer...
„Duncan – pisze Janice Shriek w swojej pełnej pasji, aluzji i wątków pobocznych biografii brata, Duncana Shrieka, ekstrawaganckiego historyka – często tak robił – nic nie sprawiało mu większej przyjemności niż ponowne rozpoczynanie w środku książki, niczym magik, który udaje, że znika – pozostawiając czytelnika zawieszonego niepewnie nad otc [...]