Jakub Winiarski. Prozaik, poeta, krytyk literacki i prawdopodobnie najskuteczniejszy polski nauczyciel pisania. Jego wychowankowie to m.in.: Katarzyna Kołczewska, Marta Zaborowska, Nikodem Pałasz, Dorota Ponińska, Iwona Grodzka-Górnik, Jolanta Czarkwiani, Matylda Man, Natalia Bukowska, Magdalena Żelazowska, Joanna Onoszko, Sandra Stawińska i Kasia Kowalewska, Barbara Fitowska – ta lista stale się wydłuża. Od 1 czerwca 2010 do 31 sierpnia 2013 redaktor naczelny „Nowej Fantastyki” i kwartalnika „Fantastyka Wydanie Specjalne”. Tych, którzy chcą pisać potencjalne bestsellery, szkoli w Pasji Pisania. Uczył też w warszawskim Instytucie Badań Literackich, krakowskim Studium Literacko-Artystycznym przy UJ oraz Maszyniedopisania. Na FB prowadził grupę „Jak minął twój pisarski tydzień?” (nazwa od kultowego pytania, jakie pada na jego kursach), w ramach której odbywały się m.in. bezpłatne spotkania z cyklu Warsztat Pisarza. Z prowadzenia grupy wycofał się w roku 2019. Do tej pory opublikował siedem książek. Trzy poetyckie – „Przenikanie darów” (1995), „Obiektyw” (1997), „Piosenki starego serca” (2011), dwie powieści, oraz we współpracy z Jolantą Rawską „Po bandzie, czyli jak napisać potencjalny bestseller” (2015) i razem z Piotrem Ibrahimem Kalwasem „Archipelag islam. Czas Koranu, czas zmiany”, zbiór 17 rozmów pisarza-ateisty z pisarzem-muzułmaninem na temat islamu, Koranu, terroryzmu i sytuacji współczesnego świata, którego islam jest, jak się wydaje, nieusuwalną częścią. Związany z Warszawą, mieszkał w różnych miejscach.
Pierwszą powieścią Jakuba Winiarskiego była poetycka „Loquela” (2004), o której jeden z krytyków napisał, iż jest to utwór, którego się „nie czyta, ale odkrywa. Zdanie po zdaniu, powoli i z filozoficznym namysłem czytelnik (odkrywca) poznaje swoje miejsce w świecie, spostrzega jego złożoność, a wszelkie płaszczyzny ukazują się jako figury przestrzenne. I w samym środku tych metafizycznych zawirowań umieszczona jest miłość, czynnik, który decyduje o byciu.” To książka o tym, że w sferze ducha jest niebezpieczniej niż na tak zwanej jawie: można spotkać oświeconych i mistrzów, ale można też doświadczyć obłędu. Książka dla czytelników ambitnych, myślących, lubiących smakować zdania.
Druga powieść, „Kronika widzeń złudnych” (2004), to książka wyróżniona w konkursie Wydawnictwa Zielona Sowa o nagrodę Wielkiej i Małej Sowy. Jury tej nagrody, wyróżniając „Kronikę widzeń złudnych”, w swoim uzasadnieniu napisało: „Finezyjna, brawurowa, stylistycznie wytrzymana na granicy natręctwa językowego i cynicznie śmieszna powieść o współczesnych odmieńcach, ich maskach i klęskach, o seksie i religii jako drogach wiodących do szaleństwa i literaturze jako metodzie zachowania dystansu”.
Ostatnią książką poetycką opublikowaną przez Jakuba Winiarskiego są „Piosenki starego serca” (kwiecień 2011, jako dodatek do pisma „Red”). Tak o tym zbiorze napisał Błażej Dzikowski: „Piosenki starego serca są wstrząsające i piękne. Obce im są sentymentalizm i zakłamanie. To stop gorącego erotyzmu i lodowatej metafizyki. Winiarski mówi o miłości w sposób wyjątkowy. Oto wulgarność, która płacze, że musi być wulgarna. To jest prawdziwa literatura. I tu się gra serio.”
.
Kolejną książką było napisane przy współudziale zaproszonej do projektu Jolanty Rawskiej „Po bandzie” (Prószyński Media, 2015), pierwszy tak kompleksowy polski poradnik dla pisarzy początkujących, średniozaawansowanych, a także dla tych, którzy uważają się za zaawansowanych i myślą, że o pisaniu wiedzą już wszystko. Czym jest „Po bandzie”? Wszyscy zainteresowani tajnikami pisania dowiedzieć się mogą z tej książki między innymi:
– jak zacząć i jak doprowadzić swój pisarski projekt do szczęśliwego końca
– jak wykreować fascynujących, niezapomnianych bohaterów
– jak ułożyć fabułę, poprowadzić narrację i zbudować najlepszy możliwy dialog
– jak napisać scenę erotyczną oraz wykreować porywającą intrygę
– jak być dowcipniejszym pisarzem i w pełni wykorzystać poczucie humoru, które masz
– jak uniknąć pisarskiego bloku i kontynuować mimo przeciwności
– dlaczego wybór miejsca akcji jest kluczowy i jak tworzyć najlepsze dekoracje
– czy zasada „Pokazuj, nie stwierdzaj” zawsze się sprawdza.
Dodatkowo książka zawiera rozmowy:
– ze specjalistką od prawa autorskiego – żebyś wiedział, jaka umowa jest dla Ciebie najlepsza
– z agentką literacką – żebyś mógł zdecydować, czy warto mieć agenta od razu, czy lepiej poczekać
– z redaktorką wydawnictwa – żebyś wiedział, na czym tak naprawdę polega współpraca z wydawcą i redaktorami.
Książka przedstawia najnowocześniejsze podejście i jest dziełem opartym w dużej mierze na teorii i praktyce Jakuba Winiarskiego, pisarza od kilku lat będącego też najskuteczniejszym polskim nauczycielem creative writing, którego uczniowie, jak Marta Zaborowska, Nikodem Pałasz czy Katarzyna Kołczewska zdobywają serca czytelników. Zaproszona do projektu Jolanta Rawska wzbogaciła „Po bandzie” o inny punkt widzenia – wszystko po to, aby każdy mógł wybrać, co dla jego pisania najlepsze.
Na przełomie stycznia i lutego 2018 ukazała się kolejna pozycja: „Archipelag islam. Czas Koranu, czas zmiany”, rozmowy bez cenzury Jakuba Winiarskiego (pisarza-ateisty) z Piotrem Ibrahimem Kalwasem (pisarzem-muzułmaninem). Autorzy zajęli się w nich współczesnym islamem, Bliskim Wschodem i problemami, które zdominowały myślenie wielu ludzi po 11/09. Czym jest współczesny islam? Jakie są rzeczywiste korzenie islamskiego terroryzmu? Jakie wyzwania stoją przed współczesnym światem, w którym już ponad 1,5 miliarda ludzi to wyznawcy Allaha, a ich poglądy na życie, kulturę, edukację, seks, modę, oraz podejście do innych kształtuje święta księga, którą wielu wciąż odczytuje dosłownie? W siedemnastu rozmowach, na 460 stronach Winiarski i Kalwas spróbowali przedstawić sytuację tej jednej z największych i najważniejszych religii widzianą od strony tych, którzy w świecie islamu żyli (Winiarski blisko trzy lata w ZEA, od 2018 w Singapurze; Kalwas ponad dziesięć lat w Egipcie, obecnie na Malcie) i którym sprawy islamu i jego wpływu na rzeczywistość świata nie są obojętne. „Archipelag islam. Czas Koranu, czas zmiany” został natychmiast dostrzeżony i wysoko oceniony przez krytykę. Adam Szostkiewicz napisał w „Polityce”: „Żadnego tabu tu nie ma. Zero zarówno dogmatycznej poprawności politycznej, jak i hejtu.” I dodawał: „(…) lepszej popularyzacji tematu islamskiego w literaturze polskiej ostatnich lat nie widzę”. Natomiast Aleksander Kaczorowski, który pisał o tej książce, gdy znalazła się (już w kilka miesięcy po wydaniu) w finale Nagrody im. Beaty Pawlak, komentował: „Archipelag islam jest książką potrzebną w dzisiejszej Polsce i Europie.” Lektura obowiązkowa dla każdego, kto chciałby lepiej zrozumieć świat współczesny. Książkę można zakupić na stronie wydawnictwa Błękitna Kropka: http://www.blekitna.pl/tytuly/archipelag-islam/
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.