O literackości życia, duszy i końcu literatury (wg Wasilija Rozanowa)
Wasilij Rozanow nie napisał powieści. Nie napisał nawet zbioru opowiadań. Ale spośród wielkich Rosjan XIX wieku być może on najbardziej żył obsesją literatury. Nie tylko literaturą samą, ale wszystkim, co z nią związane i co przez nią – związane z życiem, a także [...]
Wpisy otagowane Czechow
PISARZ 24/7. Dzień 47. (16.02.2018)
O najwyższym wysiłku pisarza i czytaniu (wg Prousta, z komentarzem)
Proust o najwyższym wysiłku pisarza i czytaniu: „Najwyższy wysiłek pisarza jako artysty zmierza wyłącznie do częściowego uniesienia przed nami zasłony brzydoty i bezsensowności, która pozostawia nas w obojętności wobec świata. Tak więc powiada nam:
„Patrz, patrz,
(…) [...]
PISARZ 24/7. Dzień 22. (22.01.2018)
O łatwości
Czasem myślę, że pisanie jest proste. Każdy przedmiot w zasięgu wzroku wydaje się oczekiwać, że stanie się inspiracją, tematem. Że się go zwiąże z życiem, zakotwiczy w przestrzeni i czasie. Każda postać, choćby przelotnie widziana, sugeruje niezliczone wątki, chce zamienić się w kogoś z książki, jakby życie samo – bez słów – nie st [...]
Pierwsze arcydzieło XXI wieku (Jonath...
Jesteśmy chorobliwie uzależnieni od technologii. Nie musisz sobie akurat dzisiaj poradzić z życiem, bo przecież załadowałaś nowe piosenki, właśnie ściągasz dwa odcinki swojego ulubionego serialu i wymieniasz się SMS-sami z przyjaciółką. SMS-y są jak papierosy, internet – jak kofeina. To nie jest życie. To nędzna narracja na jego temat. [...]
Do gnozy mi blisko (rozmowa z Eustach...
Jakub Winiarski: Podobno, tak wyczytałem, kiedy większość ludzi skarży się na swój los, pan należy do znakomitej mniejszości. Czy mógłby pan opowiedzieć, choćby pokrótce, co było i co jest w pana losie charakterystycznego?
Eustachy Rylski: W którymś z wywiadów powiedziałem, że trafiło mi się życie lepsze niż to, na które zasłużyłem, co nie zn [...]
Izajasz by nie odpuścił
Wywiad do „Reda” (2/2007). Rozmawia Radosław Wiśniewski
Radosław Wiśniewski: Jesteś znany jako autor dwóch książek prozatorskich i dwóch poetyckich, które jakby chowasz pod obrusem i starannie podkreślasz swoją rozdzielność oraz dystans do tamtych dokonań. Dlaczego?
Jakub Winiarski: Czy jestem znany, nie wiem. Tam, gdzie mieszkam, nikt mnie n [...]



