Jakub Winiarski: Dlaczego Maciek, nie Maciej? Infantylizujesz się? Chcesz skrócić dystans do czytelników? Po co ten zabieg?
Maciek Froński: Piszę raczej lekkie wiersze i do nich poważna forma „Maciej” nie bardzo by chyba pasowała. Nikt zresztą, kto mnie zna, nie dałby się na nią nabrać. Używam jej natomiast jako tłumacz.
J.W.: Korzystasz z k [...]
Wpisy w kategorii Wywiady z pisarzami
Do Europy, tak, ale bez tych wszystki...
Jakub Winiarski: Dlaczego Maciek, nie Maciej? Infantylizujesz się? Chcesz skrócić dystans do czytelników? Po co ten zabieg?
Maciek Froński: Piszę raczej lekkie wiersze i do nich poważna forma „Maciej” nie bardzo by chyba pasowała. Nikt zresztą, kto mnie zna, nie dałby się na nią nabrać. Używam jej natomiast jako tłumacz.
J.W.: Korzystasz z k [...]
Nie mam mistrzów (rozmowa z Wiolettą ...
Jakub Winiarski: Patrząc z perspektywy tych kilku lat, jakie minęły od Twojego debiutu, jego tytuł, „Wyobraźnia kontrolowana”, wydaje się dosyć proroczy. Nie masz takiego wrażenia?
Wioletta Grzegorzewska: Mój debiut był bardzo zabawny. Kiedy otrzymałam pierwsze stypendium literackie, przestraszyłam się, że trzeba będzie jednak wydać książkę, [...]
Do utraty tchu (rozmowa z Krzysztofem...
Jakub Winiarski: Przypomnijmy może na początek Twoje dokonania. Sześć książek poetyckich, od „Spokojnego miasta” z roku 1989 po „Dżajfę & Gibanę” z 2008. Któraś z tych książek jest Ci szczególnie bliska, lubisz którąś bardziej od innych?
Krzysztof Śliwka: Jakoś tak podskórnie zawsze bliższe mojego krwiobiegu są książki ostatnie. Tyczy si [...]
Nudzę się prędko (rozmowa z Agnieszką...
Jakub Winiarski: Przypomnijmy może na początek Twoje dokonania: dwa zbiory wierszy, publikacja bajki dla dzieci, tłumaczenie wyboru „Sonetów” Petrarki, całej „Boskiej Komedii” Dantego, oraz „Historii piękna” Umberto Eco, a do tego jeszcze rewelacyjna praca „Dante romantyków” – i pewnie setka innych prac, których się podejmujesz i których efek [...]
Autor po napisaniu książki powinien s...
Jakub Winiarski: Powiedziałeś kiedyś: „Nie lubię mówić o pisaniu, ani prezentować się jako pisarz; jeśli posiadam w ogóle jakiś talent, z pewnością nie jest to talent medialny.” Co to znaczy według Ciebie, który na pewno pisarzem jesteś, „prezentować się jako pisarz”? I co Cię w takim prezentowaniu się drażni?
Jacek Dukaj: Właściwie są dwie p [...]
Być w nadziei (rozmowa z Markiem Krys...
Jakub Winiarski: Zastanawiając się, co może najmocniej wyróżnia dziś Twoje pisanie, po lekturze Twoich poematów doszedłem do wniosku, że to ta dziwna umiejętność łączenia tego, co teraźniejsze z przeszłością. Stąd moje pierwsze pytanie o to, jakim prywatnym sposobem spinasz takie przestrzenie historii? I co Cię do tego skłania?
Marek Baczews [...]
Obowiązek radykalnej odwagi (rozmowa ...
Jakub Winiarski: Problem tożsamości jest w Twoim dziele tak ważny, że muszę zacząć od pytania: Kim jesteś? Kim czujesz się dzisiaj najbardziej, Piotrze?
Piotr Matywiecki: Czuję się jestestwem otwartym, nastawionym na niespodziankę, niechcącym wiedzieć o sobie wszystkiego z lęku, żeby się nie ograniczyć. Ale wiem też, że jak każdy człowiek je [...]
Będę dementować (rozmowa z Justyną Ra...
Jakub Winiarski: Chciałbym Cię spytać o Twój późny debiut. Co Ci dało albo, co straciłaś przez to, że tyle czasu czekałaś z opublikowaniem swojej pierwszej książki? Czy, spytam żartem, miał na tę decyzję wpływ Twój ścisły umysł fizyka nieskorego do literackiej zabawy, czy inne były powody?
Justyna Radczyńska: O ile dobrze rozumiem, pytasz Jak [...]
Pisanie jest polowaniem, czyhaniem, t...
Jakub Winiarski: „Szukałem takich form wypowiedzi, by historia literatury, nie tracąc niczego z ‘naukowości’, stała się ‘sztuką’. Założyłem tajne Laboratorium Gatunków Mowy i pokornie wczytywałem się w pisma moich nauczycieli i mistrzów.” Czy zechciałby Pan wrócić na moment do tamtego czasu, gdy zaczynał Pan swoją przygodę z pisaniem? Jak to [...]
Jasność w temacie Marioli (rozmowa z ...
Jakub Winiarski: Czy zechciałby Pan opowiedzieć coś o tym momencie, który sprawił, że zaczął Pan, jak to się mówi, poważnie myśleć o pisaniu?
Janusz Anderman: Trudno określić, co jest poważnym myśleniem o pisaniu, a co nie. Czy myślenie dziecka jest poważne? Oczywiście. Pierwszą rzecz, jaką napisałem zaraz po tym, kiedy nauczyłem się składać [...]