Wpisy otagowane Gombrowicz
Traktat dla ferdydurkistów (Witold Go...
          
                           
          
          My, którzyśmy nigdy ideałów ferdydurkizmu nie zdradzili, stawiamy sprawę jasno i zdecydowanie: to, co w postaci „Dodatku krytycznego” opracował przy wydaniu w edycji „pism zebranych” Witolda Gombrowicza niestrudzony badacz, krytyk i komentator Włodzimierz Bolecki, to nie są żadne przypisy, ani żadne aneksy, to jest – i mówimy to z całym przek [...]          
          
          
					
          
					
          
          
				
				Słów kilka o marcypanieniu („Podziemn...
          
                           
          
          Ale jak ugryźć, gdy bestia jak z książki marcypani, marcypani, że aż mgliło, i coraz inteligentniej jest inteligentnym, subtelniej subtelnym… 
Witold Gombrowicz 
Podziemne wniebowstąpienie, tom czasem celnych, a często ekstrawaganckich krytyk poświęconych poezji Tymoteusza Karpowicza będzie od dnia wydania, nic w tym stwierdzeniu odkry [...]          
          
          
					
          
					
          
          
				
				Dobro działa usypiająco na nasze czło...
               
          
          Jakub Winiarski: Krytycy, przynajmniej niektórzy, podkreślają walor językowy twoich książek, twoją językową, niekiedy brawurową inwencję. Z drugiej strony, zaszufladkowano cię jako autora, cokolwiek to znaczy, „zaangażowanego”. Kusi mnie więc, żeby spytać, jak to z tobą jest, Mariusz, wolisz uprawiać sztukę czystą, czy łakniesz rządu dusz jak [...]          
          
          
					
          
					Nie mam mistrzów (rozmowa z Wiolettą ...
               
          
          Jakub Winiarski: Patrząc z perspektywy tych kilku lat, jakie minęły od Twojego debiutu, jego tytuł, „Wyobraźnia kontrolowana”, wydaje się dosyć proroczy. Nie masz takiego wrażenia?
Wioletta Grzegorzewska: Mój debiut był bardzo zabawny. Kiedy otrzymałam pierwsze stypendium literackie, przestraszyłam się, że trzeba będzie jednak wydać książkę,  [...]          
          
          
					
          
					Nudzę się prędko (rozmowa z Agnieszką...
               
          
          Jakub Winiarski: Przypomnijmy może na początek Twoje dokonania: dwa zbiory wierszy, publikacja bajki dla dzieci, tłumaczenie wyboru „Sonetów” Petrarki, całej „Boskiej Komedii” Dantego, oraz „Historii piękna” Umberto Eco, a do tego jeszcze rewelacyjna praca „Dante romantyków” – i pewnie setka innych prac, których się podejmujesz i których efek [...]          
          
          
					
          
					Autor po napisaniu książki powinien s...
               
          
          Jakub Winiarski: Powiedziałeś kiedyś: „Nie lubię mówić o pisaniu, ani prezentować się jako pisarz; jeśli posiadam w ogóle jakiś talent, z pewnością nie jest to talent medialny.” Co to znaczy według Ciebie, który na pewno pisarzem jesteś, „prezentować się jako pisarz”? I co Cię w takim prezentowaniu się drażni?
Jacek Dukaj: Właściwie są dwie p [...]          
          
          
					
          
					Obowiązek radykalnej odwagi (rozmowa ...
               
          
          Jakub Winiarski: Problem tożsamości jest w Twoim dziele tak ważny, że muszę zacząć od pytania: Kim jesteś? Kim czujesz się dzisiaj najbardziej, Piotrze?
 Piotr Matywiecki: Czuję się jestestwem otwartym, nastawionym na niespodziankę, niechcącym wiedzieć o sobie wszystkiego z lęku, żeby się nie ograniczyć. Ale wiem też, że jak każdy człowiek je [...]          
          
          
					
          
					Do gnozy mi blisko (rozmowa z Eustach...
               
          
          Jakub Winiarski: Podobno, tak wyczytałem, kiedy większość ludzi skarży się na swój los, pan należy do znakomitej mniejszości. Czy mógłby pan opowiedzieć, choćby pokrótce, co było i co jest w pana losie charakterystycznego?
Eustachy Rylski: W którymś z wywiadów powiedziałem, że trafiło mi się życie lepsze niż to, na które zasłużyłem, co nie zn [...]          
          
          
					
          
					