Jakub Winiarski: Twój „Brokat w oku”, jedna z pierwszych książek wydanych w nowej serii dziennika „Rzeczpospolita”, powinien, moim zdaniem, zainteresować krytyków bardziej, niż to miało miejsce. Podobnie zresztą, jak twoja debiutancka powieść „Pies” i wydany nieco przed „Brokatem…” zbiór opowiadań „Wszystkie zwierzęta na poboczu autostr [...]
Wspinaczka na górę bez szczytu (rozmo...
Jakub Winiarski: Twój „Brokat w oku”, jedna z pierwszych książek wydanych w nowej serii dziennika „Rzeczpospolita”, powinien, moim zdaniem, zainteresować krytyków bardziej, niż to miało miejsce. Podobnie zresztą, jak twoja debiutancka powieść „Pies” i wydany nieco przed „Brokatem…” zbiór opowiadań „Wszystkie zwierzęta na poboczu autostr [...]
Pisać o tym, czego jeszcze nie ma (ro...
Jakub Winiarski.: Kim jesteś w literaturze? Jak widzisz obecnie swoją postać i swoją, że tak powiem, literacką karierę?
Zbigniew Milewski: Dziwne pytanie – kim jestem w literaturze? Z pewnością czytelnikiem i słuchaczem osób wrażliwych na słowo. Od dziecka dużo czytałem i zapisywałem sobie na marginesie zeszytu to, co ciekawego usłyszałem l [...]
Wszystko jest kwestią determinacji i ...
Jakub Winiarski: Kim jest dziś w literaturze Elżbieta Lipińska? Jak widzisz obecnie, po wydaniu dwóch książek, swoją postać i swoją, nazwijmy to tak, pisarską karierę?
Elżbieta Lipińska: Niewiele się zmieniło. Może moje nazwisko jest dzięki temu kojarzone w małym światku poetyckim, zdecydowanie poza powszechnym obiegiem. I temu zawdzięczam dw [...]
Każdy ma w głowie swojego biegnącego ...
Jakub Winiarski: Kim jest w literaturze Małgorzata Sochoń? Jak widzisz obecnie, po wydaniu dwóch książek, zdobyciu kilku nagród w konkursach, udzieleniu kilku wywiadów swoją postać i swoją, że tak powiem, karierę?
Małgorzata Sochoń: Może nikim? A może ulubioną poetką kilku moich czytelników? Nie wiem. Nie wysyłałam dotąd swoich wierszy do ż [...]
Do Europy, tak, ale bez tych wszystki...
Jakub Winiarski: Dlaczego Maciek, nie Maciej? Infantylizujesz się? Chcesz skrócić dystans do czytelników? Po co ten zabieg?
Maciek Froński: Piszę raczej lekkie wiersze i do nich poważna forma „Maciej” nie bardzo by chyba pasowała. Nikt zresztą, kto mnie zna, nie dałby się na nią nabrać. Używam jej natomiast jako tłumacz.
J.W.: Korzystasz z k [...]
Nie mam mistrzów (rozmowa z Wiolettą ...
Jakub Winiarski: Patrząc z perspektywy tych kilku lat, jakie minęły od Twojego debiutu, jego tytuł, „Wyobraźnia kontrolowana”, wydaje się dosyć proroczy. Nie masz takiego wrażenia?
Wioletta Grzegorzewska: Mój debiut był bardzo zabawny. Kiedy otrzymałam pierwsze stypendium literackie, przestraszyłam się, że trzeba będzie jednak wydać książkę, [...]
Do utraty tchu (rozmowa z Krzysztofem...
Jakub Winiarski: Przypomnijmy może na początek Twoje dokonania. Sześć książek poetyckich, od „Spokojnego miasta” z roku 1989 po „Dżajfę & Gibanę” z 2008. Któraś z tych książek jest Ci szczególnie bliska, lubisz którąś bardziej od innych?
Krzysztof Śliwka: Jakoś tak podskórnie zawsze bliższe mojego krwiobiegu są książki ostatnie. Tyczy si [...]
Nudzę się prędko (rozmowa z Agnieszką...
Jakub Winiarski: Przypomnijmy może na początek Twoje dokonania: dwa zbiory wierszy, publikacja bajki dla dzieci, tłumaczenie wyboru „Sonetów” Petrarki, całej „Boskiej Komedii” Dantego, oraz „Historii piękna” Umberto Eco, a do tego jeszcze rewelacyjna praca „Dante romantyków” – i pewnie setka innych prac, których się podejmujesz i których efek [...]
Autor po napisaniu książki powinien s...
Jakub Winiarski: Powiedziałeś kiedyś: „Nie lubię mówić o pisaniu, ani prezentować się jako pisarz; jeśli posiadam w ogóle jakiś talent, z pewnością nie jest to talent medialny.” Co to znaczy według Ciebie, który na pewno pisarzem jesteś, „prezentować się jako pisarz”? I co Cię w takim prezentowaniu się drażni?
Jacek Dukaj: Właściwie są dwie p [...]
Być w nadziei (rozmowa z Markiem Krys...
Jakub Winiarski: Zastanawiając się, co może najmocniej wyróżnia dziś Twoje pisanie, po lekturze Twoich poematów doszedłem do wniosku, że to ta dziwna umiejętność łączenia tego, co teraźniejsze z przeszłością. Stąd moje pierwsze pytanie o to, jakim prywatnym sposobem spinasz takie przestrzenie historii? I co Cię do tego skłania?
Marek Baczews [...]