Skromna i piękna teoria poznania (Kry...
Zrozumiałam: piękne jest to, co będąc tym, czym jest, jest jednocześnie czymś innym.
K. Miłobędzka
1.
„Te teksty – uprzedza w odautorskim „…A to było tak” Krystyna Miłobędzka – pisały się raz po raz w ciągu czterdziestu lat.” O dziwo, zauważy od razu każdy, kto sięgnie po tę publikację, nie wpłynęło to na spójność „W widnokręgu Odmieńca [...]
Taki piękny brak słów (Krystyna Miłob...
„Po pierwsze, a może i po dziesiąte, stary człowiek w jakimś momencie przestaje chcieć mówić i gadać. Po drugie, dwukrotne użycie tego samego słowa to dla mnie poważne zmartwienie.” (K. Miłobędzka, „Po drugiej stronie słów”, Tygodnik Powszechny 32/2004). (więcej…)
Elizabeth Bishop
Ta jedna sztuka (przeł. S. Barańczak)
W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy;
tak wiele rzeczy budzi w nas zaraz przeczucie
straty, że kiedy się je traci – nie ma sprawy.
Trać co dzień coś nowego. Przyjmuj bez obawy
straconą szansę, upływ chwil, zgubione klucze.
W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy.
Trać rozleglej, [...]
Ryszard Kapuściński
Pochodzenie Źródła
Źródło
jest z Królestwa Ciemności
stamtąd przebija się ku górze
ma kształt szklanej kuli
wznosi się wyżej i wyżej
jak kropla powietrza oderwana od
skrzeli żerującej ryby
kiedy wydostanie się na światło dzienne
pęka i tworzy jeziorko
jest to chwila na która czeka
Narcyz
długo wpatruje się w lustro wody
czuje
jak wypełnia go [...]
Tadeusz Różewicz
Wrota śmierci
najtrudniejsze zadanie w życiu
przejść przez wrota śmierci
Wrota śmierci „Cały dowcip”
polega na tym że tych wrót nie ma
są szeroko otwarte dla wszystkich
ale są tak ciasne
że człowiek przeciska się
przez nie w pocie czoła
w krwawym trudzie
skamląc i piszcząc
szczęśliwi przechodzą
wrota śmierci we śnie
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Piosenka o sytuacji bez wyjścia
opowiem ci o śmierci w moim niedoskonałym
języku znanym z niedoskonałości
ale zanim opowiem ci o śmierci jak to
już robiłem dla wielu przed tobą
musisz mnie nazwać stosownie i zapamiętać
moje imię po dzień w którym zacznie się
ściemniać nad wszystkim czego dotknąłeś
i wyzbyłeś raz na zawsze
wtedy opowiem ci [...]
Tomaž Šalamun
Gamonie (przeł. K. Šalamun-Biedrzycka)
Kobieta płacze jak smok, ponieważ jestem poetą. Nic
dziwnego. Poezja to święta maszyna, lokaj
nieznanego bóstwa zabijającego metodą
taśmową. Ile razy byłbym już
trupem, gdybym nie miał w sobie
luzu, przytomności ducha i
bezczelności, by sam sobie,
własnymi narzędziami ścierać
skrzydełka. Leci, leci d [...]
Horacy
Sztuka poetycka (fragm.) (przeł. s. Gołębiewski)
Z głową ludzką kark koński gdyby malarz związać
zechciał, a inne członki zewsząd pozbierane
upierzył pstro, by piękna od góry kobieta
od ryby czarnej ogon miała – na wystawie
czybyście, przyjaciele, nie parsknęli śmiechem?
Wierzajcie, Pizonowie, podobna do tego
obrazu będzie księga, [...]
Philip Larkin
Rozmowa w łóżku (przeł. J. Dehnel)
Rozmowa w łóżku ma być z tych najprostszych,
Leżenie obok siebie to zwyczaj tak dawny,
Emblemat wzajemnej dwóch osób szczerości.
A jednak coraz więcej czasu w ciszy mija.
Na dworze wiatr próbuje po niebie rozproszyć
Chmury, lub, w niepokojach zmienny, w kłąb je zbija,
Piętrzą się ciemne miasta po horyzo [...]
Wisława Szymborska
(*** Jestem za blisko)
Jestem za blisko, żeby mu się śnić.
Nie fruwam nad nim, nie uciekam mu
pod korzeniami drzew. Jestem za blisko.
Nie moim głosem śpiewa ryba w sieci.
Nie z mego palca toczy się pierścionek.
Jestem za blisko. Wielki dom się pali
beze mnie wołającej ratunku. Za blisko,
żeby na moim włosie dzwonił dzwon.
Za blisko, żebym mog [...]